در امتداد این سالها، دولت برای تحریک بخشهای مختلف کشور،
برنامههای متعددی ارائه داده است. این
برنامهها شامل توسعه اقتصادی، بهبود خدمات بهداشت عمومی، ارتقای سطح و تقویت پایههای
اج??ماعی است. با این حال، نقدی پھٹنا بر این که برخی از این
برنامهها ممکن است نیازها را بهخوبی پوشش ندهند، وجود دارد.
یک نمونه مهم از این نقد، توسعه اقتصادی است. دولت برای کاهش بیکاریتاب، ایجاد فرصتیهای شغلی و تقویت بازاریابی داخلی، طرح?
?ای?? ارائه داده است. اما سوال این است ?
?ه آیا این
برنامهها به اندازه کافی گسترده و باهوشیارانه
اج??ا میشوند؟
در بخش، مثلاً، دولت بر روی توسعه کشاورزی با رویکرد و افزایش صادرات محصولات агریایی تمرکز دارد. این
برنامهها برای کاهش وابست?
?ی به بازارهای بینالمللی و ارتقای سطح زندگی روستاییها مفید هستند. اما برخی از فعالان agricultural در کشور که این
برنامهها نیازهای خاصی را نادیده گرفتهاند، مانند مشکلات آبگیری و تحدید منابع آبی.
در حوزه آموزش و پرورش، دولت بر آن تمرکز دارد تا آموزش عالی و متوسطه بهبود یابد. برای مثال،
برنامههای پیشین برای افزایش دسترسی به یادگیری درونی و ارتقای کیفیت معلمان طراحی شدهاند. این
برنامهها از نظر ما، تلاش قابل توجهی در directions است که اما هنوز برای رفع مشکلات اصلی در سیستم، مانند نابرابری آموزشی، کافی نیست.
این مسائل نشان میدهد که
برنامهای پیشبران دولت، هر چطور که باشند، نیاز به بازنویسی و بررسی دوباره دارند تا بتوانند به طور گستردهای واترتیبازی به کشورهای مختلف کمک کند.